Τί σημαίνει να είσαι ευγνώμων όταν έχεις προβλήματα εθισμού στα ναρκωτικά

Λένε πως η ευγνωμοσύνη είναι το κλειδί της ευτυχίας.. Ακόμη και όταν σου συμβαίνουν τα χειρότερα, η ευγνωμοσύνη είναι αυτή που θα σε φέρει ξανά στα καλύτερα.

Τί σημαίνει όμως να είσαι ευγνώμων ναρκομανής ή αλκοολικός σε ανάρρωση; 

Έναν μαραθωνοδρόμο, ο οποίος προπονείται δύο χρόνια για έναν μαραθώνιο, τον χτυπάει, κατά λάθος, αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα, να σπάσει δύο πόδια, να υποστεί εσωτερικές κακώσεις και να αναγκαστεί να νοσηλευτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο τραυματισμός του, δεν του επιτρέπει να συμμετάσχει στο μαραθώνιο. Όσο είναι στο νοσοκομείο, μια νοσοκόμα τον παροτρύνει να γράψει ένα βιβλίο για το συγκεκριμένο άθλημα. Τελικά, η νοσοκόμα γίνεται γυναίκα του και το βιβλίο γίνεται μπεστ-σέλερ. Το ερώτημα είναι, «Ο άνθρωπος αυτός, θα έπρεπε να είναι θυμωμένος ή ευγνώμων για το ατύχημα που είχε;». Για τον άνθρωπο αυτόν, είναι ξεκάθαρο ότι αν δεν είχε γίνει το ατύχημα, δε θα είχε ούτε τον ευτυχισμένο γάμο που έχει, ούτε θα είχε γίνει συγγραφέας.

Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με μας. Παρόλο που η εξάρτηση μας από τις ουσίες ήταν μια τραγική και οδυνηρή εμπειρία, μας οδήγησε σε ένα πρόγραμμα ανάρρωσης που μπορεί να μας βοηθήσει να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας. Δουλεύοντας τα Δώδεκα Βήματα των ΑΑ ή του ΝΑ, μπορούμε να βρούμε ένα καινούριο τρόπο ζωής, πολύ ανώτερο από αυτόν που είχαμε όταν «πίναμε».

Σαν αποτέλεσμα, οι υποσχέσεις που εμφανίζονται στη σελίδα 83 και 84 του Μεγάλου Βιβλίου των Αλκοολικών Ανωνύμων, τελικά, θα πραγματοποιηθούν, αν συνεχίσουμε να δουλεύουμε τα Δώδεκα Βήματα.

ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΩΣΗΣ

• Θα βρούμε μια πρωτόγνωρη ευτυχία και χαρά.
• Δε θα λυπόμαστε για το παρελθόν αλλά ούτε και θα το ξεχάσουμε.
• Θα κατανοήσουμε την έννοια της λέξης γαλήνη και θα γνωρίσουμε την ψυχική ηρεμία.
• Όσο χαμηλά και αν έχουμε πέσει, θα συνειδητοποιήσουμε ότι οι εμπειρίες μας μπορούν να ωφελήσουν και άλλους.
• Θα πάψουμε να νιώθουμε άχρηστοι και να λυπόμαστε τον εαυτό μας.
• Θα σταματήσει να μας απασχολήσει μόνο ο εαυτός μας και θα αρχίσουμε να νοιαζόμαστε και για τους άλλους.
• Η ιδιοτέλειά μας θα υποχωρήσει.
• Θα αλλάξει όλη η συμπεριφορά μας και η στάση ζωής μας.
• Ο φόβος μας για τους ανθρώπους και η οικονομική ανασφάλεια θα μας εγκαταλείψουν.
• Θα ξέρουμε, διαισθητικά, πώς να χειριστούμε καταστάσεις που κάποτε μας προκαλούσαν σύγχυση.
• Θα συνειδητοποιήσουμε ξαφνικά ότι ο Θεός κάνει για μας, αυτό που δεν μπορούσαμε να κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας.

Καθώς οι υποσχέσεις αυτές αρχίζουν να πραγματοποιούνται, αποκτάμε ευγνωμοσύνη. Βελτιώνοντας τη σχέση μας με το Θεό, τους άλλους και τον εαυτό μας, καταλήγουμε να νιώθουμε ευγνώμονες για τον εθισμό μας. Η ευγνωμοσύνη για το γεγονός ότι είμαστε εξαρτημένοι από τις ουσίες, είναι το τελευταίο στάδιο στη διαδικασία αποδοχής της αρρώστιας μας. Παρόλο που αυτό είναι κάτι που δύσκολα μπορούμε να κατανοήσουμε όταν είμαστε στην αρχή της ανάρρωσης, αν δουλέψουμε με προσήλωση το πρόγραμμα των Δώδεκα Βημάτων, τελικά, θα φτάσουμε στο σημείο να είμαστε ευγνώμονες και να αποδεχθούμε πλήρως την αρρώστια μας.