Άφησε Τα Πράγματα Από Τα Χέρια Σου ( Μέρος 2ο)

Πολεμάμε, λοιπόν, το Πρόγραμμα σημαίνει ότι αντιμετωπίζουμε τη ζωή μέσα από το πρίσμα του «εγώ» και όχι του «εμείς». Όταν «πίναμε» αλκοόλ ή άλλα ναρκωτικά, αισθανόμασταν ότι κουβαλάγαμε τα προβλήματα όλου του κόσμου στους ώμους μας και δεν μπορούσαμε να αφήσουμε στην άκρη τις έγνοιές μας ούτε για μια στιγμή. Αντίθετα, μέναμε ξάγρυπνοι όλη τη νύχτα, σχεδιάζοντας το πώς θα καταφέρναμε να χειριστούμε τις καταστάσεις ή προβλέποντας ενδεχόμενες καταστροφές.

Οι παλιές μας συνήθειες, σιγά- σιγά, αρχίζουν να υποχωρούν. Έχοντας, καταφέρει να μείνουμε καθαροί για κάποιο διάστημα, συνειδητοποιούμε έκπληκτοι ότι πολλά από τα προβλήματά μας ακόμα υπάρχουν. Δεν μπορούμε πια να δραπετεύσουμε στη «μαγική ελευθερία» του ποτού και των ναρκωτικών, όπου όλα μας τα προβλήματα φαίνονταν να εξαφανίζονται. Βιώνουμε ντροπή και τύψεις για πράγματα που έχουμε κάνει στη χρήση μας, όπως επίσης και θλίψη για τις καταστραμμένες σχέσεις του παρελθόντος. Τα συναισθήματα αυτά τα βιώνουμε με μια ένταση, που μας ήταν άγνωστη όταν πίναμε και τα ναρκώναμε.

Γιατί το κάνουμε αυτό;

Οι αλλαγές μας φοβίζουν. Το παρελθόν μπορεί να ήταν μίζερο, αλλά τουλάχιστον μας ήταν οικείο. Οι παλιές μας συνήθειες και ο παλιός μας τρόπος σκέψης, μας είναι μεν οικεία, αλλά δε μας αφήνουν να ωριμάσουμε. Το να αφήσουμε τις παλιές μας συνήθειες και τον παλιό μας  τρόπο σκέψης, μπορεί να αποδειχθεί τόσο οδυνηρό και δύσκολο, όσο και το να σταματήσουμε να «πίνουμε».

Οι αρνητικές σκέψεις πιθανόν να πολλαπλασιαστούν ή ακόμα και να μας κυριεύσουν τελείως. Ο αρνητικός τρόπος σκέψης, μας αποξενώνει από τον ίδιο μας τον εαυτό, πνίγει κάθε ελπίδα μας και δεν μας αφήνει να βρούμε την πραγματική ευτυχία. Ο αρνητισμός ήταν μέρος της ζωής μας για τόσα πολλά χρόνια, ώστε πλέον χρειάζεται μεγάλη εξάσκηση για να αποκτήσουμε θετικές αντιλήψεις.

Αν την ώρα που μας κατακλύζουν οι καθημερινές δυσκολίες και αγωνίες της ζωής, κοντοσταθούμε, μπορούμε να δώσουμε στον εαυτό μας χρόνο να δούμε τα πράγματα με άλλο πρίσμα : Δε χρειάζεται πλέον να παλεύουμε. Έχουμε και άλλη επιλογή: Να παραδοθούμε. Αντί να προσπαθούμε να χειριζόμαστε τις καταστάσεις, μπορούμε να παραδώσουμε τον έλεγχο. Η παράδοση είναι ουσιαστικά μια πράξη εμπιστοσύνης. Όταν αφήνουμε τα πράγματα από τα χέρια μας, μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι αυτά θα εξελιχθούν από μόνα τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το να εμπιστευόμαστε μας δίνει μια αίσθηση αποδοχής και μέσα από την αποδοχή, βρίσκουμε γαλήνη.