Με την πάροδο των χρόνων, ο εθισμός έχει περιγραφεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους – σαν ηθική αδυναμία, σαν ανικανότητα να αντιμετωπίσει κάποιος τον κόσμο, σαν έλλειψη δύναμης της θέλησης, σαν σωματική ασθένεια και πνευματική αρρώστια. Αν είστε μέλος οικογένειας ή φιλικό πρόσωπο ενός εν ενεργεία εθισμένου, μπορεί να έχετε πιο εύγλωττους τρόπους να περιγράψετε τον εθισμό. Παρόλα αυτά, θα μπορούσε κανείς να περιγράψει και να ορίσει τον εθισμό με έναν πιο ακριβή τρόπο:
Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουν μια βαθιά επιθυμία να αισθάνονται ευτυχισμένοι και να βρουν πνευματική και ψυχική γαλήνη. Οι περισσότεροι από εμάς στη ζωή μας βρίσκουμε κατά διαστήματα αυτή την πληρότητα της γαλήνης και της ομορφιάς, μετά όμως μας ξεγλιστρά μόνο και μόνο για να επιστρέψει κάποια άλλη φορά. Όταν μας εγκαταλείπει νιώθουμε λύπη ακόμα και μια ελαφρά αίσθηση πένθους. Αυτός είναι ένα από τους φυσιολογικούς κύκλους της ζωής, και είναι ένας κύκλος τον οποίο δεν μπορούμε να ελέγξουμε.