2310 326 579
Η νοοτροπία του Βρέφους Βασιλιά πηγάζει από τρία κίνητρα – τη δύναμη, την προσοχή και την ευχαρίστηση. Όντας υπερβολικά φιλικοί και γοητευτικοί, προσπαθούμε να κερδίσουμε φίλους. Πιθανόν να έχουμε την τάση να προσκολλούμαστε στους άλλους. Συχνά, προσπαθούμε να ελέγξουμε ή να επικρατήσουμε. Σχεδόν οτιδήποτε κάνουμε είναι υπό όρους και μας δημιουργεί την αίσθηση ότι οι άλλοι μας οφείλουν. Φοβόμαστε μήπως οι άλλοι μας απορρίψουν γι’ αυτό που πραγματικά είμαστε, οπότε, παρουσιάζουμε μια ψεύτικη, επινοημένη εικόνα προς τα έξω. Αυτό μας προστατεύει, ώστε να μην πληγωθούμε. Κάθε προσωπικότητα ή παιχνίδι που παίζουμε, βασίζεται σε μια ψεύτικη υπόσχεση ή μύθο.
Εγώ, ο/η Δημοφιλής
Μύθος: Αν είμαι ελκυστικός/ή, γοητευτικός/ή και σαγηνευτικός/ή και η ψυχή της παρέας, θα θέλεις να είσαι φίλος/η μου.
Αλήθεια: Στην προσπάθειά μας να είμαστε αυτό, που, ανάλογα με την περίσταση, νομίζουμε ότι θέλουν οι άλλοι, χάνουμε τον αληθινό εαυτό μας. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν οι άλλοι συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα πίσω από το ψεύτικο χαμόγελό μας.
Τύραννος / Δικτάτορας
Μύθος: Αν με υπακούσεις και αφεθείς τελείως στον έλεγχό μου, θα σε προστατέψω από το χάος.
Αλήθεια: Αν πιστεύουμε ότι γεννηθήκαμε αρχηγοί και ότι είμαστε σε θέση να χειριστούμε την οποιαδήποτε κρίση, περιμένουμε ότι οι άλλοι θα εμπιστευτούν πειθήνια την τύχη τους στα χέρια μας. Μάστορες στο σαρκασμό, κρατάμε τους υποτελείς μας στη θέση τους με κακεντρεχή σχόλια. Το παιχνίδι τελειώνει όταν οι «υποτελείς» αρνούνται να υπακούσουν.
Ο Κατακτητής του Έρωτα
Μύθος: Το αντίθετο φύλο με βρίσκει ακαταμάχητο/η. Κομμάτι της όλης μου γοητείας είναι η έλλειψη σεβασμού που έχω γι’ αυτούς. Περιμένω να πάρω αγάπη, προσοχή, πλούτο και δύναμη για την τιμή που τους κάνω να τους προσφέρω τη συντροφιά μου.
Αλήθεια: Βρισκόμαστε σε θανάσιμο ανταγωνισμό για τον πρωταγωνιστικό ρόλο και ήμαστε ανίκανοι να δεσμευθούμε σε μια σχέση. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν οι άλλοι αντιληφθούν πόσο ρηχός είναι ο κατακτητής.
Εγώ, ο/η Πανέμορφος/η
Μύθος: Τα νιάτα, ένα όμορφο σώμα και ένα ελκυστικό πρόσωπο, πιστεύω ότι είναι απαραίτητα προσόντα για να με συμπαθήσουν και να με δεχθούν οι άλλοι.
Αλήθεια: Έχουμε προσπαθήσει να τη βγάλουμε καθαρή μόνο με την εμφάνισή μας. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν οι άλλοι κουράζονται με το παιδί που απαιτεί συνεχή επιβεβαίωση για το πόσο ελκυστικό είναι.
Ο/Η Διασκεδαστής/τρια
Μύθος: Αν καταφέρω να σε διασκεδάσω με τη μουσική μου, το χιούμορ μου ή με κάποιο άλλο ταλέντο μου, θα με προσκυνάς και θα με λατρεύεις.
Αλήθεια: Βιώνουμε την αποδοχή μόνο όταν οι άλλοι εκθειάζουν τα ταλέντα μας και αποζητάνε τη συντροφιά μας για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους. Το παιχνίδι τελειώνει όταν οι άλλοι κουράζονται να παίζουν το ρόλο του θαυμαστή μας ή συνειδητοποιούν ότι δεν έχουμε να προσφέρουμε καθόλου ζεστασιά και ανθρωπιά σε μια σχέση.
Ο/Η Τελειομανής
Μύθος: Δεν αξίζω σαν άνθρωπος, εκτός αν καταφέρω να είμαι ο/η καλύτερος/η σε αυτό που κάνω.
Αλήθεια: Κανένας άνθρωπος δεν είναι πάντα ο καλύτερος ή ο πλέον επιτυχημένος. Προσπαθούμε όμως να κερδίσουμε αυτοεκτίμηση μαθαίνοντας να κάνουμε καλά κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Το παιχνίδι τελειώνει, είτε όταν συνειδητοποιούμε την ματαιότητα αυτών μας των προσδοκιών, είτε όταν οι άλλοι κουραστούν από την ανταγωνιστικότητά μας.
Ο/Η Γλύκας/α
Μύθος: Αν είμαι καλός/ή και γλυκός/ιά σε όλους, θα με συμπαθήσουν.
Αλήθεια: Ο φόβος της απόρριψης μας κάνει να αναζητάμε διαρκώς την αποδοχή των άλλων. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να τους ευχαριστούμε όλους ή όταν οι άλλοι κουραστούν από τη γλυκανάλατη στάση μας.
Ο/Η Επαναστάτης
Μύθος: Πρέπει να περάσει το δικό μου, αλλιώς . . Οι κανόνες ισχύουν για τους άλλους. Αν μου πεις να μην κάνω κάτι, είναι σαν να κουνάς μπροστά στα μάτια μου ένα κόκκινο πανί και με προκαλείς να το κάνω.
Αλήθεια: Εμείς, οι επαναστάτες/ριες, συνήθως, εισπράττουμε τις συνέπειες ή την τιμωρία που μας αξίζει ή που αποζητάμε. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν κουραζόμαστε να πληρώνουμε το τίμημα της παρανομίας και εγκαταλείπουμε τη συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Ο/Η Οσιομάρτυρας
Μύθος: Μου αξίζει να υποφέρω. Δε μετράω. Κανείς δε με καταλαβαίνει. Εγώ, ο/η κακομοίρης/α. Εκλαμβάνω τον οίκτο σου σαν εκδήλωση αγάπης.
Αλήθεια: Μπερδεύουμε την αγάπη με τον οίκτο και πιστεύουμε ότι, αν θυσιαστούμε για τους άλλους, αυτοί δε θα μας εγκαταλείψουν. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν κουραστούμε να υποφέρουμε και συνειδητοποιούμε ότι αξίζουμε κάτι περισσότερο.
Ο/Η Ασυνθηκολόγητος/η
Μύθος: Αν δεν παίξεις το παιχνίδι με τους όρους μου, δεν παίζω καθόλου.
Αλήθεια: Έχοντας παραλύσει από το φόβο της αποτυχίας και της απόρριψης, δεν προσπαθούμε καν και αισθανόμαστε ότι ο κόσμος μας χρωστάει. Έτσι αποθαρρυμένοι και απαισιόδοξοι, όπως είμαστε, εγκαταλείπουμε πριν ακόμα ξεκινήσουμε. Το παιχνίδι τελειώνει, όταν οι άλλοι κουραστούν να μας κουβαλάνε στην πλάτη τους.